Predstavljena knjiga Vide Knežević „Ne čekajući inspiraciju: Jugoslovenska umetnost između dva svetska rata i revolucionarni društveni pokret“
Petak, 22. decembar 2023. godine u 18h I Galerija ULUS, Knez Mihailova 37, Beograd
Govore:
Marijana Stojčić, urednica publikacije, sociološkinja i istraživačica, Centar za primenjenu istoriju
Stanislava Barać, istoričarka književnosti, naučna saradnica, Institut za književnost i umetnost u Beogradu
Nikola Dedić, istoričar i teoretičar umetnosti, vanredni profesor, Fakultet muzičke umetnosti u Beogradu
Vida Knežević, autorka knjige
Knjiga „Ne čekajući inspiraciju: Jugoslovenska umetnost između dva svetska rata i revolucionarni društveni pokret“ Vide Knežević bavi se odnosom umetnosti, politike i revolucije, kao i teorijskim promišljanjem potencijala umetničkog organizovanja tridesetih godina 20. veka u Kraljevini Jugoslaviji, tada kapitalističko-monarhističkoj zemlji koja se suočavala sa narastajućim profašističkim tendencijama te (na)dolazećom nacističkom okupacijom. Analizirajući aktivnosti umetnika i umetnica okupljenih oko ilegalne umetničke grupe Život čija se teorijsko-umetničko-aktivistička praksa mahom koncentrisala na beogradskoj umetničkoj sceni, iako se, u smislu saradnje i organizacije, uvek ticala čitavog jugoslovenskog prostora, knjiga istražuje pitanja uloge umetnosti u revolucionarnoj borbi.
(…) Kroz analizu, pre svega, primarne arhivske građe o seriji događaja u vezi s pomenutom temom – događaj preuzimanja Udruženja likovnih umetnika, bojkot Udruženja prijatelja umetnosti Cvijeta Zuzorić koje je upravljalo Umetničkim paviljonom Cvijeta Zuzorić, mnogobrojne aktivnosti i akcije Bojkotaša, Rezolucija tridesetorice, kao i serija svojevrsnih kontraizložbi pod nazivom Salon nezavisnih – pokazano je da je intersekcionalno i transgresivno povezivanje umetnosti i politike naročito bilo ispoljeno u periodu koji je usledio. Tada se grupa Život sve više okreće problemu umetničkog organizovanja u povodu borbe za bolje životne i materijalne uslove umetnika i umetnica koji su u periodu o kome je reč de facto živeli na egzistencijalnom rubu, inicirajući nove emancipatorne strukture i forme organizovanja.
Vida Knežević (iz Uvoda)
(…) Dok na taj način iznova prikazuje stavove i polemike ondašnjih umetnika o odnosu umetničkog rada i kapitalističkog načina proizvodnje – bitno ih nadopunjujući levo-feminističkom perspektivom pisanja istoričarke umetnosti Fani Politeo Vučković u narodnofrontovskom časopisu Žena danas – dr Vida Knežević ujedno ispisuje naučnu studiju čiji jezik odgovara predmetu istraživanja. Naime, njen napor da današnjoj naučnoj javnosti verodostojno predstavi revolucionarnu i antifašističku mobilizaciju, kroz delovanje umetničkog levog fronta u Kraljevini Jugoslaviji, proizveo je i specifičan stil koji je nužno sistematičan i objektivan a istovremeno revolucioniše čitateljke i čitaoce.
(iz recenzije dr Stanislave Barać)
Vida Knežević je istoričarka umetnosti, kustoskinja, radnica u sektoru kulture, ko-osnivačica Kontekst kolektiva čiji rad predstavlja proces povezivanja kritičke teorije i prakse, umetničke i medijske proizvodnje, ekonomije, politike i aktivizma. Od 2006. do 2010. godine je bila jedna od urednica i kustoskinja Kontekst galerija u Beogradu. U periodu od 2008. do 2010. predavala je na Visokoj školi likovnih i primenjenih umetnosti strukovnih studija u Beogradu. Tokom 2019. godine je odbranila doktorsku tezu pod nazivom „Teorija i praksa kritičke levice u jugoslovenskoj kulturi (jugoslovenska umetnost između dva svetska rata i revolucionarni društveni pokret)“. Od 2014. jedna je od urednica levo orijentisanog medijskog portala Mašina.rs. Autorka je i saradnica mnogobrojnih projekata i izložbi u oblasti kustoskih, umetničkih i aktivističkih praksi.
Izdavači knjige su: Udruženje likovnih umetnika Srbije (ULUS) i Rosa Luxemburg Stiftung Southeast Europe. Publikacija je nastala uz podršku Rosa Luxemburg Stiftung Southeast Europe.
Izvori i dodatne obavijesti:
https://www.portalnovosti.com/vida-knezevic-borbe-meduratnih-levih-umetnika-aktuelne-su-i-danas
https://historiografija.ba/article.php?id=2161